Metoda Alfreda Tomatisa
Metoda treningu słuchowego , której głównym celem jest wspieranie funkcji słuchowej człowieka. Trening słuchowy polega na słuchaniu dźwięków poprzez urządzenie zwane "elektronicznym uchem". Jest to idealny model ludzkiego ucha, który pozwala "wyćwiczyć" ucho w taki sposób, aby mogło prawidłowo pracować. Ćwiczenia stymulują centralny system nerwowy, a szczególnie korę mózgową, odpowiedzialną za procesy myślenia. Stymulacja ucha odbywa się poprzez dźwięki o określonej, wysokiej częstotliwości. Wszystkie dźwięki są odpowiednio filtrowane w zależności od indywidualnych wymogów i potrzeb. Mogą one zarówno stymulować funkcje organizmu, jak i pomóc w relaksacji osobie słuchającej.
Trening Uwagi Słuchowej A. Tomatisa ma na celu:
Terapia logopedyczna obejmuje specyficzne i zamierzone oddziaływania ukierunkowane na usunięcie wszystkich zaburzeń i nieprawidłowości procesu porozumiewania się, począwszy od prostych wad wymowy do całkowitej niemożności mówienia włącznie. Oddziaływania te mają na celu:
Metody pracy wykorzystywane podczas zajęć logopedycznych:
- zabawy ruchowe przy akompaniamencie instrumentu;
- zabawy z zakresu techniki ruchu: ćwiczenia wyrabiające poczucie świadomego ruchu (np. naprężanie i rozluźnianie), ćwiczenia różnych grup mięśni, ćwiczenia orientacyjne w przestrzeni;
- zabawy uwrażliwiające na różne elementy muzyki;
- ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne (hamująco-pobudzające), polegające na szybkim reagowaniu na bodźce muzyczne, optyczne i słowne;
- opowieści ruchowe;
- tańce
Trening Uwagi Słuchowej A. Tomatisa ma na celu:
- polepszenie koordynacji ruchowej, równowaga i napięcie mięśniowe,
- lepsze radzenie sobie z emocjami,
- zmniejszenie stresu,
- zwiększenie koncentracji,
- większa efektywność zapamiętywania,
- zwiększenie umiejętności komunikacyjnych,
- lepsze wykorzystywanie posiadanych możliwości.
- zanikanie zachowań nawykowych
- znaczne załagodzenie nadwrażliwości
Terapia logopedyczna obejmuje specyficzne i zamierzone oddziaływania ukierunkowane na usunięcie wszystkich zaburzeń i nieprawidłowości procesu porozumiewania się, począwszy od prostych wad wymowy do całkowitej niemożności mówienia włącznie. Oddziaływania te mają na celu:
- Usuwanie zaburzeń mowy,
- Przywracanie mowy,
- Nauczanie mowy,
- Wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy,
- Wypracowanie sprawności językowej,
- Wprowadzenie komunikacji alternatywnych.
Metody pracy wykorzystywane podczas zajęć logopedycznych:
- metoda słuchowo – wzrokowa – polega na powtarzaniu dźwięków izolowanych, logopeda wymawia w sposób przedłużony dźwięk, a dziecko naśladuje,
- metoda wzrokowa- polega na zademonstrowaniu przez nauczyciela, przed lustrem, właściwego układu narządu mowy i odtwarzanie go przez ucznia pod kontrolą wzroku,
- metoda słuchowa – polega na odróżnieniu dźwięków prawidłowo artykułowanych od dźwięków artykułowanych niepoprawnie,
- metoda mechaniczna – polega na ustawieniu narządów mowy wtedy, gdy dziecko nie potrafi osiągnąć danego układu narządów mowy dla uzyskania prawidłowego brzmienia,
- metoda uwrażliwiania miejsc artykulacyjnych – polega na dotykaniu szpatułką miejsca artykulacji, co ułatwia dziecku wyszukanie właściwego punktu w jamie ustnej,
- metoda usprawniania narządów mowy – polega na ćwiczeniu narządów mowy, głównie języka i warg,
- metoda czuciowa – polega na wykorzystaniu wrażeń dotykowych i czucia skórnego dłoni lub palców przy wywołaniu głosek,
- metoda wyjaśniania – polega na wyjaśnieniu położenia narządów mowy podczas artykulacji danej głoski, są to wskazówki jak ułożyć język, wargi itp.
- metoda przekształceń artykulacyjnych – opiera się na głoskach poprawnie przez dziecko artykułowanych i uzyskanie z nich innych głosek, zbliżonych pod względem artykulacyjnym,
- metoda naturalna – polega na naśladowaniu ‘naturalnych szmerów, które prowadzą do właściwej artykulacji,
- metoda usprawniająca wymowę – polega na ćwiczeniu uzyskanej głoski w nagłosie, śródgłosie, wygłosie
- metody komunikacji alternatywnej czyli niewerbalnych sposobów porozumiewania się przy użyciu znaków graficznych, manualnych. Praca logopedyczna będzie polegała na budowaniu i poszerzaniu mowy niewerbalnej. Będą to różnego rodzaju ćwiczenia z wykorzystaniem metod alternatywnej komunikacji poszerzające mowę bierną dziecka.
- zabawy oparte na kontakcie z dzieckiem
- metoda werbo-tonalna- ma na celu uwrażliwienie słuchu i usprawnienie komunikacji językowej dziecka. Specjalnie dobrane schematy ruchowe stymulują rozwój motoryki oraz zmysłu równowagi małego pacjenta.
- logorytmika- łączy w sobie terapię logopedyczną i rytmikę Zajęcia dedykowane dzieciom opierają się na wesołych piosenkach, które są łatwe do zapamiętania i wpadają w ucho. Wyraźne śpiewanie korzystnie wpływa na prawidłową wymowę głosek i dykcję, szczególnie jeśli śpiewaniu towarzyszy rytmiczny ruch. W logorytmice każde ćwiczenie ruchowe ma charakter zabawy. Wyróżnia się:
- zabawy ruchowe przy akompaniamencie instrumentu;
- zabawy z zakresu techniki ruchu: ćwiczenia wyrabiające poczucie świadomego ruchu (np. naprężanie i rozluźnianie), ćwiczenia różnych grup mięśni, ćwiczenia orientacyjne w przestrzeni;
- zabawy uwrażliwiające na różne elementy muzyki;
- ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne (hamująco-pobudzające), polegające na szybkim reagowaniu na bodźce muzyczne, optyczne i słowne;
- opowieści ruchowe;
- tańce
- gry - są bardzo lubiane przez dzieci, w zabawowej formie zachęcają do wielokrotnego powtarzania ćwiczonych słów, np. z daną głoską. Rozwijają słownictwo, doskonalą wymowę, kształtują poprawność gramatyczną, uczą liczenia (odliczamy pola zgodnie z wyrzucona liczbą oczek). Uczą także przestrzegania reguł oraz kształcą umiejętność radzenia sobie z przegraną.
- trening jedzenia – usprawnianie funkcji pokarmowych
Działalność
Przekaż nam 1%
(kliknij w plakat po więcej informacji)
